ایستگاه های مترو به دو دسته کلی رو زمینی و زیر زمینی تقسمی می‌شوند. وقتی پروفیل مسیر روی زمین باشد ایستگاه رو زمینی است. و زمانی که پروفیل در زیر زمین باشد ایشتگاه زیر زمینی است.

ایستگاه زیر زمینی مترو نیز به سه دسته تقسیم می شود:

کم عمق: اگر عمق ریل تا سطح زمین 10 تا 15 متر باشد این ایستگاه جزو ایستگاه های کم عمق به شمار می‌رود.

نیمه عمیق: اگر عمق ریل تا سطح زمین 15 تا 25 متر باشد، ایستگاه نیمه عمیق است.

عمیق عمق: زمانی که ریل تا سطح زمین بیش از 25 متر باشد ایستگاه عمیق است.

ساخت ایستگاه مترو

ساخت ایستگاه مترو روش های مختلفی دارد.

پیمانکار ساخت ایستگاه مترو با توجه به عوامل مختلف یکی از این روش ها را برای ساخت ایستگاه مترو انتخاب می کند.

ساخت ایستگاه مترو با روش کند و پوش

ترانشه باز: در این حالت ابتدا با اجرای شمع های منفرد یا پیوسته از رانش خاک جلوگیری به عمل می آورند، سپس نصب تیرهای افقی اجرای سازه نگهبان ایستگاه را تکمیل می نمایند در گام های بعدی عملیات اجرای رادیه کف، دیوار ها و سقف های طبقات صورت می پذیرد.

ترانشه بسته در زیر عرشه فلزی: در این روش پس از اجرای شمع ها جهت جلوگیری از رانش خاک، عملیات استقرار عرشه های فلزی پیش ساخته در سطح خیابان و روی شمع ها صورت می گیرد. سایر عملیات از طریق حفاری و خاکبرداری در زیر عرشه فلزی انجام می شود. بعد از اجرای رادیه، دیوارها و سقف طبقات، همزمان با اتمام سقف آخرین طبقه، عرشه فلزی برداشته شده و خاکریزی و آسفالت سطح خیابان انجام می شود.

ترانشه بسته در زیر سقف نهایی: در این روش ابتدا آخرین سقف ایستگاه بر روی شمع های جانبی جهت جلوگیری از رانش خاک، احداث می شوند سپس با خاکبرداری از زیر عملیات احداث ایستگاه ادامه یافته و در نهایت دیوار آخرین طبقه به سقف اجرا شده دوخته می شود.

ساخت ایستگاه مترو با روش طاق بتنی روسی

در روش سیستم پیش نگهدارنده طاق بتنی، پس از احداث گالری تونل، دو گالری در طرفین و یک گالری در سقف حفاری می گردد و سپس حفاری طاق به سمت تاج صورت می گیرد. پس از بتن ریزی طاق ها، خاکهای بین دیواره تونل و طاق برداشته می شود به این ترتیب فضای بزرگتری به منظور احداث سکو و سالن تهیه بلیت ایجاد می گردد.

ساخت ایستگاه مترو با روش مجتمع ایستگاهی

در این روش سکو با روش طاق بتنی و همزمان سالن تهیه بلیط با شیوه اجرای ساختمانهای معمول به صورت مجزا در کنار خیابان ساخته می شود سپس این دو قسمت بوسیله یک گالری ارتباطی زیر گذر بهم متصل می شوند. مزیت این روش در کاهش حجم عملیات زیرزمینی می باشد.